Opowiem to, z westchnieniem i mglistym morałem: Zdarzyło mi się niegdyś ujrzeć w lesie rano Dwie drogi: pojechałem tą mniej uczęszczaną - Reszta wzięła się z tego, że to ją wybrałem. Robert Frost /fragment w przekładzie S. Barańczaka/
Szukaj na tym blogu
sobota, 12 lutego 2011
Panta Rhei
Bo tu wszystko płynie, płyną lata, płynie ten co nie umie pływać.
Nawet ogród chociaż w kwiatach, juz rozpływa się, gdy kwiaty zrywasz.
Już odpływa..
Tam gdzie z drzew ostatnie nasze gwiazdy, kiedyś dawno temu pospadały.
Tam gdzie nasze małe zamki z piasku, tam gdzie nasze zamki.
Bo tu wszystko płynie..
O co bić się przyszło i pod jakim znakiem?
Jaką cenę dać, zapłacić? Jaką?
Żeby tylko zdążyć złapać oddech. Żeby tylko zdążyć.
Bo tu wszystko płynie..
Więc nie dajmy się zwariować zegarom. One nic nie mają do roboty.
Tylko naprzód iść. A ty czasem musisz stanąć, by przeliczyć kroki.
Bo tu wszystko płynie..
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz