dawny budynek gospodarczy, drewniany lub murowany, jedno- lub dwukondygnacyjny
(z jedną izbą na każdej kondygnacji),
czasami z podcieniem lub gankami, często o ozdobnych formach architektonicznych.
Służący do przechowywania cennych przedmiotów (np. dokumentów).
Z czasem stawiano go też w gospodarstwach chłopskich, niedaleko chaty,
gdzie służył do przechowywania sprzętu gospodarczego, narzędzi, zboża, żywności.
Ten usytuowany jest w Kalinówce Kościelnej w woj. podlaskim i pochodzi z1783r.
Po drugiej wojnie światowej lamus ten pełnił funkcję mieszkalną.
Skończyło się to źle, ponieważ mieszkający tam nauczyciel spowodował pożar.
Spłonęły całkowicie słupy i dach.
Budynek był później dwa razy remontowany.
Obecnie mieści się w nim izba regionalna.
LAMUS
Słownik naszej młodości, mowa lat dojrzałych
To stryszek, gdzie wśród kurzu, na stosach rupieci,
Wśród gratów i pamiątek minionych stuleci
Leżą słowa zniszczone o barwach spłowiałych.
?Pług i miecz? rdzą pokryty już nie zda się na nic,
Nie zaorze straconych ?rubieży? i granic.
Zwodzi mądrość ludowa i prawdy odwieczne.
?Królestwem Morfeusza? włada barbiturat,
Przysłowia sens straciły, bo właśnie akurat
?Piąte koło u wozu? stało się konieczne.
Lew ?gniewny król pustyni?, to tchórzliwa owca
Wobec czołgu. Antyczna czym jest ?siła gromu?,
?Piorunów tysiąc? wobec energii atomu,
?Orla lotów potęga? wobec odrzutowca?
Są słowa, co umarły, jak wszystko śmiertelne,
Inne nam splugawiono, z pamięci wydarto.
Patrz, jak szuler zagrywa sfałszowaną kartą
Kryjąc gestem sakralnym oszustwa bezczelne.
Ach, wrócić do lamusa, wrócić na poddasze.
Wydobyć z zapomnienia, ze stosu starzyzny
Poczciwe słowa ?prawość? i ?miłość ojczyzny?.
Pozostać w słowach dawnych, bo to słowa nasze,
Jak w ubraniach ubogich, czystych, choć niemodnych.
Kto chce, niech rzuca garścią w alchemiczne tygle
Słowa pstre lub układa semantyczne figle.
Jałowa to potrawa dla naszych ust głodnych.
(Nowe wiersze, 1959)
Jak w ubraniach ubogich, czystych, choć niemodnych.
Kto chce, niech rzuca garścią w alchemiczne tygle
Słowa pstre lub układa semantyczne figle.
Jałowa to potrawa dla naszych ust głodnych.
(Nowe wiersze, 1959)
Antoni Słonimski
W dzisiejszych czasach terminem Lamus określa się budynek, miejsce, pomieszczenie
do przechowywania starych rzeczy (rupieciarnia).
W przenośni – w stosunku do przestarzałych ("nadających się do lamusa")
przedmiotów, określeń, zwyczajów itp
Pięknie go nam przedstawiłaś Ewuniu
OdpowiedzUsuńchyba ja już się nadaje by mnie do niego odstawić.
Narobiłaś mi smaka do tego miejsca
niech no tylko sie zazieleni
Piękne to miejsce, musisz koniecznie zobaczyć ten lamus Krzysztofie. Nie wiem czy nadaje się na przewodnika, ale jakbyś chciał, to sprawdzić, to daj znać. Ja jeszcze nie byłam tam w środku, jedynie przez okno zajrzałam. Ale jak się następnym razem tam wybiorę, to nie daruję i znajdę sposób, żeby przekroczyć próg lamusa. Czas na to.. ;)
OdpowiedzUsuńNie mam swego lamusa. Ale czyjeś lamusy są intrygujące - jak już kiedyś rozmawialiśmy - pamiątki czy tzw rupiecie są częścią nas. Dopóki je pielęgnujemy mają wartość - są opowieścią o nas ...
OdpowiedzUsuńMoja babcia miała strych. Słabo go pamiętam, ale był zagadką i tajemnicą, nie mniejszą niż piwnica:)
I ja chętnie zajrzę - może z Wami?
Byłoby miło, gdybyśmy razem próg ten przekroczyli:)
OdpowiedzUsuńTak myślę sobie jeszcze o Robercie i Teresce.. lamusie :)
i pelargonie jeszcze na myśl mi przychodzą, pięknie by wyglądały w lamusowym oknie..
Ech.. marzenia, żeby nam się ziściły :)))
Przecież to lamus na mój wymarzony urlop!
OdpowiedzUsuńByle go zaś jakiś nauczyciel nie spalił;)